Sustular bu topraklarda insanlar, yıllarca görmezden geldiler, duymadılar Fırat'ın,Dicle'in ağlayan sesini, kapadılar kulaklarını anaların çığlıklarına, sustular bu topraklarda insanlar yıllarca...

  Bir gece ansızın yok olurken kayıp topraklarda bir genç, sustular bu insanlar.Yıllardır kapılarını kapatamayan anaları görmek istemediler.12 yaşındaki bedene 13 kurşun sıkılırken "terörist" dediler. Atılırken Ceylanların üstüne bombalar hiçbir şey demediler.Sustular bu insanlar,görmek istemediler,kapadılar kulaklarını anaların çığlıklarına...

  Direniyor şimdi insanlar. Saygı duyuyorum diktatörlüğe karşı direnenlere ama yıllarca kanayan toprakları görmezden gelen insanları unutamıyorum.Öfkelerini,kanla kurdukları cümlelerini işte bu yüzden yürüyemiyorum onlarla. Sormak istiyorum o kitleye, bombalanırken özgürlük kokan dağlarımız,öldürülürken gençlerimiz,ağıt yakarken analarımız neredeydiniz!

  

  

  Yann Tiersen hayatımın müziğini yapan insan. Piyanoda gezinen parmaklarının sesi hayatımın ritmi olmasını istemişimdir hep. Bugünler de daha anlamlı daha yaşanmış bir müzik Yann Tiersen benim için...Tıpkı onun müziklerinde ki gibi coşkulu ve sanki rüzgarın peşine takılmış bir yaprak gibi mutlu...